“Kaba günü yonttuğumuz ince bıçak”[1], sanatçılar Elif Öner ve Evrim Kavcar’ın, duyma, dinleme, dinleyememe, dinlemek istememe, ses çıkarma ve çıkaramama hâlleri üzerine inşa ettikleri bir diyaloğun parçası. Öner ve Kavcar, bu sergide temelde ses ile hafıza arasındaki bağlantılara ve sesin ruh hâline odaklanıyor; Kasa’nın hem sergi mekânı hem de kavram olarak barındırdığı “içine atmak,” “kilitlemek,”…
Read more
KABA GÜNÜ YONTTUĞUMUZ İNCE BIÇAK
